Założyciel

Leon Dehon urodził się 14 marca 1843 roku w La Capelle we Francji. Od młodości czuł powołanie do kapłaństwa, choć było to wbrew woli jego ojca. Zgodnie z życzeniem ojca wyjechał na studia prawnicze do Paryża i przyjął propozycję (ponownie złożoną przez ojca), aby udać się w podróż do kilku regionów, w tym do Ziemi Świętej, aby pomóc mu zapomnieć o idei zostania księdzem.

Ale po powrocie Leon poprosił o możliwość rozpoczęcia nauki w seminarium św. Klary w Rzymie, gdzie studiował teologię i prawo kanoniczne. 19 grudnia 1868 r. przyjął święcenia kapłańskie, w obecności i za zgodą rodziców. Mianowany jednym z wikariuszy parafii w Saint-Quentin, z entuzjazmem przyjął swoją misję i był w stanie podjąć inicjatywy duszpasterskie związane z najróżniejszymi rodzajami pracy: oratorium, szkołą, duszpasterstwem młodzieżowym i opieką duchową nad klasą robotniczą.

Był kulturalnym kapłanem, uduchowionym i dynamicznym, a jednak coś go niepokoiło. Tak więc, po długim okresie rozeznania, podjął decyzję o założeniu Zgromadzenia Księży Najświętszego Serca Pana Jezusa, które zrodziło się 28 czerwca 1878 r. w dniu jego pierwszej profesji zakonnej. Głównym celem Zgromadzenia jest poświęcenie się Najświętszemu Sercu Pana Jezusa i szerzenie Jego Królowania w sercach wiernych i w społeczeństwie.

Formacja kulturalna i wrażliwość skłoniły o. Dehona go do pracy na polu społecznym i misyjnym, szerząc naukę społeczną Kościoła poprzez konferencje, artykuły, czasopisma, gazety i książki. Na szczególną uwagę zasługuje Chrześcijański podręcznik społeczny. Dzięki Założycielowi Zgromadzenie otworzyło się na pracę misyjną, wysyłając wielu zakonników do obu Ameryk i Afryki.