Serce Jezusa nadzieją świata
Rozmowa z ks. Krzysztofem Zimończykiem SCJ, krajowym dyrektorem Arcybractwa Straży Honorowej NSPJ
Od grudnia 2023 r. do czerwca 2025 r. trwa jubileusz związany z 350. rocznicą objawień Serca Jezusa. Jaka jest chronologia najważniejszych wizji św. Małgorzaty Marii?
W latach 1673-1689 doświadczyła około 80 objawień Pana Jezusa, który często ukazywał jej swe Boskie Serce. Cztery z tych wizji są najbardziej znane.
Pierwsza miała miejsce 27 grudnia 1673 r., wówczas w sposób mistyczny Jezus połączył swoje Serce z sercem św. Małgorzaty Marii. Druga wydarzyła się w pierwszych miesiącach 1674 r., związana była z zapowiedzią wprowadzenia nowego nabożeństwa ku czci Bożego Serca. Trzecia, miała miejsce prawdopodobnie 2 lipca 1674 r. i dotyczyła ustanowienia w Kościele nabożeństwa pierwszych piątków miesiąca. Jezus prosił też o towarzyszenie Mu w smutku jakiego doświadczył przed męką w Ogrojcu, prosił o czuwanie w nocy z czwartku na piątek, w godzinie od 23.00 do 24.00.
Czwarte z tych najbardziej znanych objawień, którego 350. rocznicę będziemy obchodzić w tym rozpoczynającym się roku, wydarzyło się 16 czerwca 1675 r. Jezus zażądał, aby w piątek po oktawie Bożego Ciała było obchodzone osobne święto dla uczczenia Jego Serca i wynagrodzenia – przez Komunię Świętą oraz inne praktyki pobożne – zniewag, jakich doznaje w Najświętszym Sakramencie.
O wypełnienie tej prośby Jezusa zaczęli zabiegać w Stolicy Apostolskiej polscy biskupi.
Dzięki ich staraniom 6 lutego 1765 r. Papież Klemens XIII zezwolił na obchody tego święta w Królestwie Polskim, a także przez Konfraternie Najświętszego Serca Jezusa w Rzymie. Obchody święta rozszerzył na cały Kościół powszechny w 1856 r. Pius IX. Do rangi uroczystości podniósł je w 1889 r. Papież Leon XIII.
Poprzez działania polskich biskupów dotyczące ustanowienia święta, o które prosił Jezus, odczytujemy, że misja szerzenia kultu Boskiego Serca, została przekazana szczególnie Polsce.
Dzisiejszy świat potrzebuje orędzia Serca: miłości, miłosierdzia, czułości Boga wobec ludzi. Przypomnienia, że „Bóg jest miłością”. Obraz Serca Bożego – to najbardziej ludzkie przedstawienie Boga. Kiedy człowiek kontempluje Serce Boga to upodabnia się do Niego. Przez doświadczenie miłości i bliskości Boga, dokonuje się przemiana w życiu osobistym człowieka, ale także rodzinnym, a przez to społecznym i narodowym.
Co jest zatem istotą nabożeństwa do Bożego Serca?
Jest nią przede wszystkim osobiste czy też wspólnotowe zawierzenie się Najświętszemu Sercu Pana Jezusa. Jest to odpowiedź człowieka na miłość, jaką został obdarowany przez Boga.
Pierwszego zawierzenia się Sercu Jezusa dokonała sam św. Małgorzata Maria 20 lipca 1685 r. w klasztornej kaplicy sióstr wizytek w Par-le-Monial w obecności swoich nowicjuszek.
W sposób wolny ofiarowała Najświętszemu Sercu Jezusa całe swoje życie i bezgranicznie zdała się na Jego wolę. Akt poświęcenia się Bożemu Sercu ułożony przez św. Małgorzatę Marię zyskał później wielką popularność i posłużył za przykład dla wielu wiernych w swoim oddaniu się Sercu Jezusa. Za jej przykładem czyniło to wielu świętych, m.in. św. Jan Paweł II. Po jego śmierci znaleziono w papieskiej sutannie napisany odręcznie akt oddania, który kończył się słowami: „Wszystko dla Ciebie, Najświętsze Serce Jezusa”.
Można powiedzieć, że jest tylko jeden wymóg, by uzyskać dostęp do Serca Jezusa: powierzyć się Jemu. Ono wzrusza Boskie Serce i uruchamia Jego wszechmoc. Im więcej ufamy Mu tym więcej od Niego otrzymujemy. Jak długo liczymy tylko na własne siły tak długo stoimy w miejscu w naszym duchowym rozwoju. „Dlatego najpopularniejsza modlitwa, skierowana jak strzała do Serca Chrystusa, brzmi po prostu: Ufam Tobie. Nie potrzeba innych słów”, zaznaczy Papież Franciszek we wspomnianej encyklice o Bożym Sercu (DN 90).
W akcie zawierzenia ustępujemy od steru naszego życia i oddajmy go w ręce Boskiego Serca, by z zupełną swobodą mógł nim pokierować. Całą naszą uwagę koncentrujmy na Jego bezgranicznej miłości i na pełnieniu Jego woli zgodnej z Dekalogiem i nauką Ewangelii. To pewna droga do naszego uświęcenia i zbawienia, a co za tym idzie do przemiany świata.
Jaka jest recepta, na zażyłą relację z Bożym Sercem w codzienności?
Pomocą są praktyki nabożeństwa do Najświętszego Serca Jezusowego. Wymienię chociażby takie jak adoracja Najświętszego Sakramentu, Godzina święta, odmawianie codziennie porannego aktu ofiarowania oraz aktów wynagradzających, nabożeństwo czerwcowe, cześć dla obrazu Serca Jezusowego.
Warte podkreślenie jest nabożeństwo pierwszych piątków miesiąca, na którym całe pokolenia wiernych w Polsce kształtowały swoje serca na wzór Jezusowego Serca.
Prowadzi Ksiądz rekolekcje i nawiedzenia relikwii św. Małgorzaty Marii, przypominając o tym jak ważna także dla współczesnego człowieka jest odpowiedź na Bożą miłość.
Od naszej odpowiedzi na Bożą miłość zależy przede wszystkim nasze zbawienie. Ale także od tej odpowiedzi zależą losy dzisiejszego świata, w którym nie ma miejsca na bezinteresowną miłość. Serce Jezusa jest nadzieją dla świata. Tylko Ono „jest w stanie dać tej ziemi serce i na nowo odkryć miłość tam, gdzie jak nam się wydaje, zdolność do kochania umarła na zawsze” (DN 218).
„W Nim stajemy się zdolni do zdrowych i szczęśliwych relacji oraz do budowania Królestwa miłości i sprawiedliwości na tym świecie. Nasze serce zjednoczone z Sercem Chrystusa jest zdolne do takiego społecznego cudu” (DN 28).
Pamiętajmy o tym rozpoczynając nowy 2025 rok, Rok Święty, a zarazem rok 350. rocznicy objawienia światu pragnienia Boga o wprowadzaniu święta ku czci Jego Serca. Polska przyczyniła się do wypełnienia próśb Jezusa, pozostańmy wierni naszej misji w szerzeniu kultu Boskiego Serca.
W jej wypełnianiu pomaga Arcybractwo Straży Honorowej Najświętszego Serca Pana Jezusa. Członkowie Arcybractwa praktykują codziennie Godzinę Obecności przy Sercu Jezusa. To znaczy ofiarują Mu wszystko co robią w konkretnej wybranej przez siebie godzinie, z jednej strony, aby oddać Jezusowi cześć, miłość i wynagrodzenie, z drugiej, aby innych uświęcić w prawdzie i doprowadzić do zbawienia.
Kult Serca Jezusowego w tej formie, jaka jest dziś praktykowana w Kościele, został zainicjowany przez francuską wizytkę św. Małgorzatę Marię Alacoque…
Tak możemy powiedzieć, ale należy pamiętać że kult NSPJ ma mocne fundamenty biblijne i teologiczne. Na przestrzeni dziejów, kult Chrystusowego Serca przybierał rozmaite formy. Jednakże przez objawienia Jezusa, jakie otrzymała w drugiej połowie XVII w. w klasztorze w Paray-le-Monial św. Małgorzata Maria Alacoque, nabrał on nowych form i wszedł w życie całego Kościoła. Był odpowiedzią na jansenistyczny rygoryzm, którego konsekwencją było niedocenianie nieskończonego miłosierdzia Bożego.
Praktykując to nabożeństwo, musimy mieć stale na uwadze fakt, że nie myślimy o ludzkim organie będącym centralnym narządem układu krwionośnego człowieka, ale o konkretnej osobie, o Jezusie Chrystusie. Mocno podkreśla to Papież Franciszek w swojej niedawnej encyklice o miłości ludzkiej i Bożej Serca Jezusa Chrystusa Dilexit nos (24 X 2024). Stwierdza tam, że kult NSPJ jest kultem całej osoby Jezusa Chrystusa.
Termin „Serce Jezusa” może współczesnemu człowiekowi sprawiać pewną trudność, ale też pozwala lepiej zrozumieć kim jest dla nas Jezus: jest Miłością.
Dziękuję za rozmowę
Małgorzata Bochenek
