Bieżący rok formacji stałej przebiega pod hasłem: „Miłosierdzie otrzymywane i przekazywane – element formacji osobistej i wspólnotowej”. Stanowi on pewną kontynuację refleksji związanej z tematem miłosierdzia jako przymiotu miłości Boga w relacji człowieka do samego siebie i bliźnich. Inspiracją do kontynuacji tej problematyki jest zakończony w uroczystość Chrystusa Króla Jubileuszowy Rok Miłosierdzia, a także program Zarządu Generalnego Zgromadzenia na lata 2015-2021, przygotowanego na bazie dokumentu końcowego XXIII Kapituły Generalnej poświęconej miłosierdziu. Obejmuje on trzy rozległe obszary odnoszące się do miłosierdzia, którego ślady obecne są w formacji, dzieleniu życia z ubogimi oraz głoszeniu Ewangelii.
Troska Zarządu o głęboką formację duchową, biblijną, kulturową i duszpasterską członków zgromadzenia wynika z misji pełnionej przez każdego zakonnika w zgromadzeniu, Kościele i świecie na bazie charyzmatu oraz duchowości przekazanej przez Założyciela. Warto podkreślić, iż pragnieniem o. Dehona było, aby jego duchowi synowie posiadali pełniejszą i bogatszą formację umysłu i serca, niż jest to zazwyczaj wymagane. Integralnie prowadzona formacja służy właśnie całościowemu rozwojowi jednostki oraz dojrzałemu życiu braterskiemu we wspólnocie.
Naszkicowana przez Zarząd Generalny całościowa koncepcja formacji w relacji do miłosierdzia ma swój cel ogólny oraz cele szczegółowe, oraz związane z nimi działania. Celem ogólnym formacji ma być dojrzewanie w sercańskiej tożsamości zakonnej kształtowanej w szkole miłości miłosiernej Jezusowego Serca, a także połączona z nim formacja teologiczno-duchowa i socjalna. Cele szczegółowe zaś, podzielone na trzy etapy, precyzują działania praktyczne odnoszące się do wszystkich sektorów i struktur zgromadzenia.
Mając jednak na względzie znaczenie miłosierdzia jako daru, który każdy człowiek otrzymuje od Boga, a kapłan i zakonnik w sposób szczególny, należy uczynić go zarówno przedmiotem formacji osobistej, jak i wspólnotowej. Ten wyjątkowy dar otrzymywany i przyjmowany od Boga miłosierdzia domaga się też dzielenia się nim z innymi.
Niniejszy zeszyt formacji stałej, zawierający artykuły i przemyślenia specjalistów z zakresu filozofii, teologii moralnej, prawa kanonicznego, liturgiki oraz duchowości, stanowi duchową pomoc w pogłębieniu wiary w Boże miłosierdzie, otrzymywane zwłaszcza w sakramencie pokuty i pojednania, a także jest zachętą do dzielenia się nim w realizacji misji zgromadzenia w Kościele i świecie. To zadanie wyznaczają sercanom konstytucje zgromadzenia: „Od swoich zakonników o. Dehon oczekuje, ażeby byli prorokami miłości i sługami pojednania ludzi i świata w Chrystusie (por. Kor 5,18)” [n. 7], oczekując konkretnych zaangażowań w obszarze ubóstwa ludzkiego ducha, obciążonego grzechem i słabością.