Ogłoszony przez papieża Franciszka Rok Jubileuszowy 2025, poświęcony chrześcijańskiej nadziei, dla księży sercanów zbiega się z poszerzonym czasem łaski, w którym chcą celebrować 100-lecie narodzin dla nieba swego Założyciela, o. Leona Jana Dehona. Rzeczywiście bowiem 12 sierpnia 2025 roku mija 100 lat od jego śmierci, która w Kościele postrzegana jest jako vere dies natalis. Świętowanie – zgodnie z zamysłem zarządu generalnego – zostało rozciągnięte aż do 2028 roku, w którym to 28 czerwca minie 150 lat od założenia Zgromadzenia Księży Najświętszego Serca Jezusowego.
W liście ogłaszającym czas jubileuszowy dla Instytutu przełożony generalny zauważa, że oba wydarzenia zapraszają współczesnych synów duchowych o. Leona Jana Dehona do głębokiej odnowy własnej tożsamości oraz misji, jaką pełnią w Kościele i w świecie. Punktem wyjścia do powyższych rozważań winno być słowo Boże oraz tekst Konstytucji, który stanowi doskonałe świadectwo duchowego i charyzmatycznego dziedzictwa pozostawionego przez Założyciela. Jako temat obchodów jubileuszowych wybrano słowa: „Dla Niego żyję: jest to Chrystus, który żyje we mnie” (por. Ga 2,20). Stanowią one fundament doświadczenia duchowego o. Leona Jana Dehona, ale także są punktem wyjścia do całej jego działalności ewangelizacyjnej, która została podjęta w różnorodnych dziełach Zgromadzenia[1]. Warto w tym kontekście sięgnąć chociażby do punktów Konstytucji zawartych pod tytułem: Z Chrystusem w służbie Królestwa[2], w których określone zostało źródło doświadczenia wiary członków Zgromadzenia, ich misja zmierzająca do świadczenia o prymacie Królestwa, charyzmat wynikający ze zjednoczenia z Jezusem Chrystusem w Jego miłości i oblacji dla Ojca, sposób obecności i działalności w Mistycznym Ciele Chrystusa oraz wymiar profetyczny, który łączy się ze szczególnym wyczuleniem na aktualne wyzwania i odczytywaniem ich w kluczu poszukiwania i pełnienia woli Bożej.
Czas jubileuszowy rozpoczęty 12 sierpnia 2024 roku potrwa do 28 czerwca 2028 roku. Może on być doskonałą okazją do odnowienia powołania miłości i wynagrodzenia, będącego dziedzictwem czcigodnego sługi Bożego o. Leona Jana Dehona. Jeśli zostanie dobrze wykorzystany przez poszczególnych współbraci, może stać się – zdaniem przełożonego generalnego – źródłem łaski odnowy własnego powołania, motywem do głębszego poznania osoby Założyciela, a także okazją do pogłębienia relacji między współbraćmi poszczególnych jednostek, jak też w całej sercańskiej rodzinie. Ufamy, że te intencje, które towarzyszyły idei ogłoszenia czasu jubileuszowego w pełni się zrealizują i zaowocują pogłębieniem świadomości, że jako sercanie jesteśmy prorokami miłości oraz sługami pojednania ludzi i świata w Chrystusie[3].
Do wspomnianych jubileuszy w kontekście Prowincji Polskiej należy dołączyć kolejną ważną rocznicę – przypadające także w 2028 roku 100-lecie osiedlenia się Zgromadzenia w Polsce[4]. Wśród licznych inicjatyw zmierzających do uczczenia świętowanych jubileuszy pojawiła się również myśl o przygotowaniu odrębnej publikacji poświęconej osobie o. Leona Jana Dehona oraz charyzmatowi Zgromadzenia. Odpowiada ona pośrednio na wysuniętą przez zarząd Prowincji Polskiej sugestię dotyczącą konieczności szczerego zaangażowania się w osobistą formację poszczególnych zakonników, ale też otwiera się ona na szersze grono czytelników, dając możliwość zapoznania się z bogatą i aktualną duchowością Założyciela Zgromadzenia Księży Najświętszego Serca Jezusowego i jego Instytutu. Publikacja, którą oddajemy w wasze ręce, zwraca uwagę przede wszystkim na niektóre istotne wymiary apostolskie charyzmatu sercańskiego, ukazując go także w relacji do współpracy ze świeckimi, której doskonały przykład daje sam czcigodny sługa Boży o. Leon Jan Dehon. W jej drugiej części można znaleźć natomiast wybrane ważne rysy charyzmatu z uwzględnieniem najświeższych inspiracji, jakie przynosi nam najnowszy dokument papieża Franciszka poświęcony duchowości Najświętszego Serca Jezusowego – encyklika Dilexit nos[5].
Dziękując wszystkim autorom za przesłanie tekstów do publikacji, należy mieć ufność, że zostaną one życzliwie przyjęte przez czytelników. Oby również ta forma działalności apostolskiej, mieszcząca się na granicy formacji duchowieństwa oraz szerzenia kultu i rozkrzewiania królestwa Bożego Serca, przyczyniła się do powiększenia grona tych, którzy z radością, ufnością i nadzieją odpowiedzą na doświadczoną miłość Zbawiciela, pragnąc jednoczyć się z Nim coraz bardziej oraz szerzyć Jego miłość w duszach i w społeczeństwie.
Bibliografia
Franciszek, Encyklika o miłości ludzkiej i Bożej Serca Jezusa Chrystusa Dilexit nos, Rzym 2024.
List programowy Zarządu Prowincji Polskiej na lata 2024-2027, Archiwum Prowincji Polskiej SCJ.
Reguła życia Zgromadzenia Księży Najświętszego Serca Jezusowego (Księża Sercanie). Konstytucje i Dyrektorium generalne, Kraków 2014.
Suárez Codorniú C. L., Dla Niego żyję: jest to Chrystus, który żyje we mnie (Ga 2,20). List na początek stulecia śmierci Ojca Dehona i w przygotowaniu 150. rocznicy założenia Zgromadzenia, Rzym 12.08.2024 r.
[1] Por. C. L. Suárez Codorniú, Dla Niego żyję: jest to Chrystus, który żyje we mnie (Ga 2,20). List na początek stulecia śmierci Ojca Dehona i w przygotowaniu 150. rocznicy założenia Zgromadzenia, Rzym 12.08.2024 r., s. 1-2.
[2] Por. Reguła życia Zgromadzenia Księży Najświętszego Serca Jezusowego (Księża Sercanie). Konstytucje i Dyrektorium generalne, Kraków 2014 (dalej: Konst.), 9-39.
[3] Por. Konst. 7; C. L. Suárez Codorniú, Dla Niego żyję…, dz. cyt., s. 3.
[4] Por. List programowy Zarządu Prowincji Polskiej na lata 2024-2027, Archiwum Prowincji Polskiej SCJ, s. 1-2.
[5] Por. Franciszek, Encyklika o miłości ludzkiej i Bożej Serca Jezusa Chrystusa Dilexit nos, Rzym 2024.